Garden KaRo: Parzydło

* * *Gdzie jest wiosna ?

Za górą?

Ale nie wiem za którą,

Może śpi

w starym drzewie ?

Ale w którym

też nie wiem -

Może płynie gdzieś strugą ?

Wiem, przyjdzie niedługo !

Będzie w błękitnej sukience,

nad rzeczką rozsypie kaczeńce.

Na wierzbach pogłaszcze kotki,

odkryje w trawie stokrotki.

Nie spocznie ani przez chwilę,

obudzi śpiące motyle,

żaby, żuczki, biedronki

wszystkich mieszkańców łąki.

A kiedy drzewa zielonym

będą rozmawiać szelestem,

z wiatrem zatańczy i powie

popatrzcie -

oto jestem !

Jako zaklęcie dla okropnej zimy z tomiku

"Chichotki i śmieszki" 2010 r.

Anny Kuhn-Cichockiej.

"Tulipan i róża"

Jan Brzechwa

W jednym stali wazonie tulipan i róża.
Rzekł tulipan:
„Dalipan,
Że to mnie oburza,
Pokoju nikt nie wietrzy, duszno niesłychanie,
W takiej temperaturze żyć nie jestem w stanie.
Lufcik niech gospodyni przynajmniej otworzy,
Już wczoraj źle się czułem, a dziś - jeszcze gorzej!”

Odrzecze na to róża:
„Panie Tulipanie,
Proszę, niech pan nie nudzi i kwękać przestanie.
Egoista i sobek z pana! Jak pan może
Domagać się wietrzenia, gdy chłód jest na dworze?
Jeśli pan nie zamilknie - język panu przytnę!
Zdrowie mam takie kruche, płatki aksamitne,
Łodyżki delikatne, przeciągów się boję,
Zaraz dreszczy dostaję, gdy wietrzą pokoje,
Woń, barwę mogę stracić przy lada chorobie,
A pana to nie wzrusza. Pan myśli o sobie!”

Rzekł tulipan:
„Dalipan,
Sądzi pani błędnie,
Wiadomo, że kwiat każdy bez powietrza więdnie,
Lecz jeśli pani każe - chętnie się poświęcę,
Dla pięknej róży - wszystko! I nie mówmy więcej!
Okna pozamykane niech będą. Pokoje
Nieprzewietrzane. Trudno!”
I zwiędli oboje.

Nazajutrz gospodyni, żałując tej straty,
Wyrzuciła na śmietnik dwa zwiędnięte kwiaty.

Menu belki